Mommy of a angel eenzaam....


Dag dames,
Hier gaat het okee....
Ik moet de laatst tijd weer veel aan men engeltje denken
En dat maakt me vaak heel eenzaam.
Ook heb ik het gevoel dat ik helemaal alleen in deze
*** ellende zit. Als ik nu al zo brak ben hoe zit het dan
Tijdens men zwangerschap?
Ik heb het gevoel en als ik dat vraag bevestigen mensen dat
Ook dat men voor me weglopen
Misschien omdat ze niet weten ermee om te gaan maar dat 
Maakt me zo verdrietig. Laat me weten dat je er voor me bent.
Als er gevraagd word hoe het gaat en ik zeg goed voel dan
Aan dat het ook niet altijd het geval is maar dat ik me goed kut voel.
Vanacht keek ik naar de fotos van ons mooie prinsje* wat nooit
Echt moeilijk voor me was maar nu hou ik het gewoon 
Weg niet droog en die gemis komt dan zo sterk weer maar boven
Het enige wat ik dan als verdoofd kan blijven doen is tig kusjes geven
En niet vaak genoeg zeggen hoeveel ik van hem hou.
WANNEER GAAT DEZE ONDRAAGELIJKE PIJN OVER.
Gisteren zie ik op de app van een familielid een baby foto geplaats.
En ik wist toevallig dat haar schoonzusje zwanger was.
Ben er zo door aangedaan dat het me niet even word gemeld.
Iik was altijd de tante die men babyneefjes en nichies een weekendje of midweekje als loge 
Nam en gaf ze alle liefde en laten we het stukje overdreven
Verwennen maar erg laten. En nu ziet amper iemand
Me staan hoe is het toch mogelijk?
Is het de situatie? 
Men gevoel zegt sterk vrees( dat had ik zelf ook tijdens men zw)
Maar voor mem zw een ieder die dit vreselijke verdriet moest
Mee maken heb ik gesteund al wist ik niet precies hoe het voelde
En ik kon ik het me alleen maar indenken.
Men wereld word steeds kleiner......
Ik merk dat ik mensen bij me vandaan hou omdat ik
Teveel pijn heb moeten drage  sinds de geboorte van men zoontje tot nu.
Ik ga voor men gezin lekker egoistische.
En als ik vind dat jij nog een plekje verdiend in men leven
Heb je dat maar mooi mee gekregen.
En anders is gewoon lekker me,my man & our child.
Sorry voor de droevige blog

393 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • pino21

    Ach meisie toch wat rot voor je.Je mag best een droevige blog schrijven je kan het hier allemaal kwijt.Weet niet hoe je je voelt omdat ik dit zelf niet mee gemaakt heb maar snap zo goed dat je je alleen voelt maar dat ben je niet hoor meis.En ik denk dat mensen je op afstand houden omdat ze niet weten hoe ze ermee om moetenn gaan begrijp me niet verkeerd vind dat geen excuus maar denk vaak wel dat het zo ligt al jullie elkaar maar hebben en kunnen steune met dit verdriet dat is nu het allerbelangrijkste.Je doet het echt heel goed hoor meid jij bent zo sterk en hopelijk word het verdriet op een gegeven moment draaglijker.Sterkte.

  • Foeksia

    Och meissie toch! Ik denk dat het voor je omgeving gewoon heel moeilijk is om om te gaan met die leegte en dat verdriet dat jij voelt, dat mensen niet weten wat ze moeten zeggen omdat ze je ook niet extra verdrietig willen maken, of domme dingen willen zeggen, al is het enige wat jij wilt natuurlijk gewoon gehoord wil worden en een beetje inlevingsvermogen wilt.
    Ik wilde je even vertellen dat ik er voor je ben, al weet ik niet precies hoe het is om mee te maken wat jij mee maakt, ik kan me er wel een behoorlijke voorstelling van maken.
    Je bent een topper!

  • mama van stenn

    heel veel sterkte lieverd!

  • de-aanhouder-wint

    Heel veel sterkte lieverd!

  • mamma jeanne

  • fkb

    Knuffel

  • joy85

    Helaas is de buitenwereld soms kei hard. Ik sluit me aan bij het advies van NoMo. Hou je taai meisie!! Dikke knuffel voor jou!

  • GRQ

    Dikke knuffel meis!

  • NoMo

    Meid, ik herken deels ke gevoelens. Mensen vinden het moeilijk om over het verdriet van een ander te (blijven) praten. Men denkt liever aan de leuke dingen. Maar als iemand vraagt hoe het gaat, zeg dan ook dat het niet goed gaat. Mijn antwoord in het begin was *%&!, dat werd toen mwa, daarna gaat wel, toen redelijk en ma anderhalf jaar kon ik die vraag pas met goed beantwoorden. Zoek 1 of 2 mensen waarbij je altijd je verhaal/verdriet kwijt kan en verwacht van de rest niet te veel, kan het ook niet tegen vallen. Deze tijd leert je je echte vrienden kennen. Ik ben ook mensen kwijt geraakt. Mensen die zeiden dat we altijd bij ze terecht konden en die ons later verweten dat we zoveel met onszelf bezig waren. Als mensen daar al geen begrip voor kunnen opbrengen, zoeken ze het maar uit (vind ik). Sterkte meid! Er komt echt een dag dat je je beter voelt en die dag komt steeds dichter bij. Liefs!

  • mamavanjaydee-jazzlynn

    Ik weet niet zo goed wat ik k zeggen moet lieve schat maar ik wil je wel een hele dikke knuffel komen brengen in deze moeilijke tijd. En hoe moeilijk het ook is probeer sterk te zijn jij en je gezin is het enige dat teld. En de buitenwereld is een kei harde wereld zeker als ze jou verdriet niet kennen en houd er rekening mee de mens is steeds egoïstischer aan het worden en denkt steeds vaker aan zichzelf.



    Dikke knuffel
    En veel liefs